Mevcut iklim politikaları, küresel ısınmanın bir süre aşılmasının ardından sıcaklıklar 1,5 °C’nin altına düşse bile, kritik Dünya sistemi unsurlarının devrilme riskinin yüksek olduğunu ima ediyor. Nature Communications’da yayınlanan yeni bir çalışma, ısınma hızla tersine çevrilirse bu riskin en aza indirilebileceğini gösteriyor. Potsdam İklim Etkisi Araştırmaları Enstitüsü (PIK), Uluslararası Uygulamalı Sistemler Analizi Enstitüsü (IIASA) ve diğer enstitülerden araştırmacılar, bu nedenle mevcut on yılda emisyonları azaltmanın Dünya sistemleri işlevlerinin istikrarı için hayati önem taşıdığını yazıyor. Araştırmacılar, birbirine bağlı dört temel iklim devrilme unsuru için devrilme risklerini analiz ettiler: Grönland Buz Tabakası, Batı Antarktika Buz Tabakası, Atlantik Meridyen Devrilme Dolaşımı (AMOC) ve Amazon Yağmur Ormanı.
IIASA ve PIK’de bilim insanı Tessa Möller, “2300 veya sonrasına kadar olan zaman ölçekleri çok uzak görünse de, devrilme risklerini yeteneklerimizin en iyisiyle haritalamak önemlidir. Sonuçlarımız, önümüzdeki yüzlerce yıl ve sonrasında bu riskleri sınırlamak için net sıfır sera gazı emisyonlarına ulaşmanın ve bunu sürdürmenin ne kadar hayati önem taşıdığını gösteriyor. Hesaplamalarımız, bu yüzyılın sonuna kadar mevcut politikaların izlenmesinin, 2300 yılına kadar dört unsurdan en az birinin yüzde 45’inin devrilmesine yol açacağını ortaya koyuyor.” dedi.
Çalışmanın eş başkanlığını yürüten PIK’den Annika Ernest Högner, “1,5 °C’nin üzerindeki her onda bir derecelik aşırı ısınmada devrilme riskinde bir artış görüyoruz. Ancak küresel ısınmada 2 °C’yi de aşarsak devrilme riskleri daha da hızlı bir şekilde artacaktır. Bu çok endişe verici çünkü şu anda uygulanan iklim politikalarını takip eden senaryoların bu yüzyılın sonuna kadar yaklaşık 2,6 °C küresel ısınmaya yol açacağı tahmin ediliyor.” dedi.
PIK’den çalışma yazarı Nico Wunderling, “Çalışmamız, ısınma hızla tersine çevrilirse, aşırı ısınmalara yanıt olarak devrilme risklerinin en aza indirilebileceğini doğruluyor. Küresel ısınmanın böyle bir tersine çevrilmesi ancak sera gazı emisyonlarının 2100 yılına kadar en azından net sıfıra ulaşmasıyla sağlanabilir. Sonuçlar, Paris Anlaşması’nın iklim hedeflerinin, 1,5 °C’nin üzerinde geçici bir aşırı ısınma durumunda bile ısınmayı 2 °C’nin çok altında sınırlamasının önemini vurguluyor.”
Çalışmada analiz edilen dört devrilme unsuru, Dünya’nın iklim sisteminin istikrarını düzenlemede çok önemli. Şimdiye kadar, karmaşık Dünya sistemi modelleri henüz bazı devrilme unsurları arasındaki doğrusal olmayan davranışlarını, geri bildirimlerini ve etkileşimlerini kapsamlı bir şekilde simüle edemedi. Bu nedenle, araştırmacılar ana özellikleri ve davranışı temsil etmek için stilize edilmiş bir Dünya sistemi modeli kullandılar ve böylece devrilme unsurlarındaki ve etkileşimlerindeki ilgili belirsizlikleri sistematik olarak dahil ettiler.
PIK direktörü ve çalışmanın yazarı Johan Rockström, “Bu dönüm noktası riskleri analizi, riskleri hafife aldığımız sonucuna daha fazla destek sağlıyor ve artık Paris Anlaşması’ndaki küresel ısınmayı ‘2°C’nin çok altında’ tutma yasal bağlayıcı hedefinin, gerçekte küresel ısınmayı 1,5°C ile sınırlamak anlamına geldiğini kabul etmemiz gerekiyor. Yetersiz emisyon azaltımları nedeniyle, bu sıcaklık sınırını aşma riskini giderek artırıyoruz ve bunu, dünyadaki insanlar üzerindeki korkunç etkileri azaltmak için her ne pahasına olursa olsun en aza indirmemiz gerekiyor.” diye konuştu.